Ik ga het vandaag over zelfbeschadiging hebben en de mogelijke beweegredenen.
Als jij iemand bent die bijvoorbeeld door zelfbeschadiging in aanraking bent gekomen met het ziekenhuis zal je wellicht op zijn gevallen hoe neerbuigend en negatief je behandeld wordt.
Dat komt omdat voor het grote publiek het idee heerst dat zelfbeschadiging alleen maar aandacht vragen is.
Echter Amerikaanse Psychiaters hebben de beweegredenen onderzocht. (bron beneden)
En maar 15% van alle gevallen heeft aandacht trekken als beweegreden. (van de onderzochte gevallen)
De redenen die meer voorkomen zijn vooral redenen die te maken hebben met de persoon, en meestal niet met de mensen eromheen.
Andere redenen tot zelfbeschadiging zijn:
1. In de knoop met realiteit. (het geeft het gevoel er echt te zijn).
2. Mentale pijn omzetten in fysieke pijn. (letterlijk wat er staat)
3. Zelf bestraffing.
4. High worden van zelfbeschadiging. Het snijden/beschadigen zelf produceert adrenaline en endorfinen.
5. Kalmering
Al deze redenen komen vaak voor. Helaas is de conclusie die veel mensen trekken dat het voor aandacht is. En het zou heel prettig zijn om niet meteen veroordeeld te worden, door mensen die je nog nooit gesproken hebt. Zeker bij ziekenhuis opname of in contact met ambulance personeel.
Het gebeurd nog wel erg vaak dat mensen er weinig begrip voor hebben, en meestal willen ze niet eens de moeite doen om het te begrijpen.
Wat doe je als je voor de zoveelste keer veroordeeld wordt op zelfbeschadiging?
Allereerst iemand die jou niet kent of blijkbaar zo snel conclusie's trekt is ook vaak iemand die niet erg open-minded is. Denk aan de schapen mentaliteit. Je kan niet echt verwachten dat iemand een vooroordeel snel kan veranderen.
Jij weet waarom je iets doet, dat kan niemand anders jou vertellen, ook niet als het een afgestudeerd dokter is. Let wel op met wie je erover praat sommige mensen schrikken er zo van dat ze contact kunnen verbreken.
Wat kun je doen als iemand in je omgeving zelf beschadigd?
Veroordeel de persoon er niet op maar, je kan wel duidelijk maken dat je het naar vindt.
Helaas de betreffende persoon alleen zichzelf eruit helpen. Als directe omgeving kun je er wel voor iemand zijn als het helemaal niet goed gaat, vaak beschadigd men zichzelf met het idee dat ze geen kant op kunnen. Laat ze zien dat ze naar jou toe kunnen.
Wat zijn goede redenen om ermee te stoppen?
1. Je hebt er alleen op korte termijn wat aan, maar denk aan de littekens of lever klachten die je de rest van je leven eraan overhoudt.
2. Je omgeving zoals je ouders, vriendje of vrienden kun je zo geruststellen als ze weten dat je in ieder geval veilig bent voor jezelf. als je het niet voor jezelf doet doe het dan voor de mensen die om je geven. Ook al denk je misschien soms dat niemand om je geeft. Dat maakt het nog niet waar. Er is altijd wel iemand die om je geeft.
3. Zoek creatieve oplossingen in plaats van destructieve. Ga gedichten schrijven, tekenen, je huis opnieuw inrichting, iets liefs doen voor een ander.
4. Het is levensgevaarlijk hoe langer je het doet, hoe dieper je gaat en dat kan dodelijke gevolgen hebben, dat is het niet waard!
5. Als je er eenmaal mee gestopt bent kom je in een positievere mindset.
Ik ben zelf nu al bijna 2 jaar gestopt met zelfbeschadinging, en het geeft me meer voldoening dan ik gedacht had. Ik zit wat lekkerder in mijn vel en mijn omgeving hoeft zich niet steeds zorgen te maken. En ik ben best trots op mezelf. Ik raad iedereen aan die zichzelf beschadigt zo snel mogelijk te stoppen en iets anders te zoeken. Vraag desnoods iemand die over jouw zelfbeschadiging weet wat zij doen als ze zich naar voelen, of wat een goede vervanging is. Of zoek het complete internet af naar afleidende manieren om om te gaan met wat je voelt.
Bron:
Als jij iemand bent die bijvoorbeeld door zelfbeschadiging in aanraking bent gekomen met het ziekenhuis zal je wellicht op zijn gevallen hoe neerbuigend en negatief je behandeld wordt.
Dat komt omdat voor het grote publiek het idee heerst dat zelfbeschadiging alleen maar aandacht vragen is.
Echter Amerikaanse Psychiaters hebben de beweegredenen onderzocht. (bron beneden)
En maar 15% van alle gevallen heeft aandacht trekken als beweegreden. (van de onderzochte gevallen)
De redenen die meer voorkomen zijn vooral redenen die te maken hebben met de persoon, en meestal niet met de mensen eromheen.
Andere redenen tot zelfbeschadiging zijn:
1. In de knoop met realiteit. (het geeft het gevoel er echt te zijn).
2. Mentale pijn omzetten in fysieke pijn. (letterlijk wat er staat)
3. Zelf bestraffing.
4. High worden van zelfbeschadiging. Het snijden/beschadigen zelf produceert adrenaline en endorfinen.
5. Kalmering
Al deze redenen komen vaak voor. Helaas is de conclusie die veel mensen trekken dat het voor aandacht is. En het zou heel prettig zijn om niet meteen veroordeeld te worden, door mensen die je nog nooit gesproken hebt. Zeker bij ziekenhuis opname of in contact met ambulance personeel.
Het gebeurd nog wel erg vaak dat mensen er weinig begrip voor hebben, en meestal willen ze niet eens de moeite doen om het te begrijpen.
Wat doe je als je voor de zoveelste keer veroordeeld wordt op zelfbeschadiging?
Allereerst iemand die jou niet kent of blijkbaar zo snel conclusie's trekt is ook vaak iemand die niet erg open-minded is. Denk aan de schapen mentaliteit. Je kan niet echt verwachten dat iemand een vooroordeel snel kan veranderen.
Jij weet waarom je iets doet, dat kan niemand anders jou vertellen, ook niet als het een afgestudeerd dokter is. Let wel op met wie je erover praat sommige mensen schrikken er zo van dat ze contact kunnen verbreken.
Wat kun je doen als iemand in je omgeving zelf beschadigd?
Veroordeel de persoon er niet op maar, je kan wel duidelijk maken dat je het naar vindt.
Helaas de betreffende persoon alleen zichzelf eruit helpen. Als directe omgeving kun je er wel voor iemand zijn als het helemaal niet goed gaat, vaak beschadigd men zichzelf met het idee dat ze geen kant op kunnen. Laat ze zien dat ze naar jou toe kunnen.
Wat zijn goede redenen om ermee te stoppen?
1. Je hebt er alleen op korte termijn wat aan, maar denk aan de littekens of lever klachten die je de rest van je leven eraan overhoudt.
2. Je omgeving zoals je ouders, vriendje of vrienden kun je zo geruststellen als ze weten dat je in ieder geval veilig bent voor jezelf. als je het niet voor jezelf doet doe het dan voor de mensen die om je geven. Ook al denk je misschien soms dat niemand om je geeft. Dat maakt het nog niet waar. Er is altijd wel iemand die om je geeft.
3. Zoek creatieve oplossingen in plaats van destructieve. Ga gedichten schrijven, tekenen, je huis opnieuw inrichting, iets liefs doen voor een ander.
4. Het is levensgevaarlijk hoe langer je het doet, hoe dieper je gaat en dat kan dodelijke gevolgen hebben, dat is het niet waard!
5. Als je er eenmaal mee gestopt bent kom je in een positievere mindset.
Ik ben zelf nu al bijna 2 jaar gestopt met zelfbeschadinging, en het geeft me meer voldoening dan ik gedacht had. Ik zit wat lekkerder in mijn vel en mijn omgeving hoeft zich niet steeds zorgen te maken. En ik ben best trots op mezelf. Ik raad iedereen aan die zichzelf beschadigt zo snel mogelijk te stoppen en iets anders te zoeken. Vraag desnoods iemand die over jouw zelfbeschadiging weet wat zij doen als ze zich naar voelen, of wat een goede vervanging is. Of zoek het complete internet af naar afleidende manieren om om te gaan met wat je voelt.
Bron:
Titel boek: Borderline-persoonlijkheidsstoornis
Auteurs: Roy Krawitz & Christine Watson
isbn:9789057121883
Reacties
Een reactie posten